Principios ético-políticos de Anova-Irmandade Nacionalista

Os principios ético-políticos foron aprobados na Asemblea Constituínte o 14 de xullo de 2012:

A ética na política. Sen ética non hai democracia, e na esquerda, ética de esquerdas. O feito de partirmos de asembleas locais soberanas que se confederan fai imprescindíbel que asembleas e persoas nos recoñezamos nuns principios ético-políticos partillados e estabelezamos mecanismos que garantan o seu cumprimento.

A honradez e transparencia son esixencias que integren a organización, tanto a nivel persoal como organizativo, nomeadamente no exercicio do poder delegado nas institucións.

O órgano encargado de velar polo cumprimento dos principios ético-políticos será a COMISIÓN ÉTICA E DE GARANTÍAS definida nos ESTATUTOS que no referido aos principios éticos terá capacidade para, no caso de violacións graves, adoptar medidas cautelares que poden incluír a separación de asembleas e/ou persoas da organización.

Principios que deben ser respectados, defendidos e practicados polas persoas integrantes do novo referente político:

  1. Autodeterminación cara a independencia. Só o combate pola nosa autodeterminación como pobo, orientada cara a independencia, poderá chegar a algures, só esa actitude suscitará respecto cara nós e os nosos dereitos cívico-políticos.Compre elevarmos o nivel da nosa pacífica e cívica protesta chegando alén das posicións que defenden o actual marco xurídico-político para acadarmos unha solución satisfactoria da nosa reivindicación nacional.
  2. Fraternidade entendida como democracia horizontal o que na organización política ven significar asemblearismo.
  3. Cooperación, como valor antitético da competición. Afirmamos que sen cooperación nin sequera pode haber democracia. Non hai esquerda que poida sobrevivir coa competición no seu seo.
  4. República. Asumimos a república como cultura civico-política e non só como réxime político formal.
  5. Democracia participativa. Sen participación non é posíbel a democracia. Sen participación a democracia representativa esclerotízase e deriva en oligarquía, os partidos convértense en «aparatos» e as cámaras de representantes en parodias. Propugnamos reconstruír pontes entre a cidadanía e a instancia política, cos seus piares no tecido asociativo horizontal e diverso da cidadanía.
  6. Primicia dos dereitos colectivos. Porque a alternativa á asunción deste valor non é outra que o individualismo a negación mesma da organización social
  7. Igualitarismo. Este valor está proclamado en todas as constitucións políticas e cartas de dereitos fundamentais de todos os estados e institucións internacionais. Sen embargo a desigualdade agrávase, convertendo en papel mollado estas proclamas. Referímonos especialmente á desigualdade perante a lei —e non só as desigualdades económicas, sociais e culturais— é dicir: ao principio democrático da «igualdade perante a lei». Ao tempo proclamamos que non pode existir igualdade sen dereito á diferencia e respecto da diversidade.
  8. Toma de conciencia das situacións de discriminación por razóns de xénero e realización de accións encamiñdas a superalas: non pode haber igualdade ante a lei se non hai tamén igualdade real entre os individuos dunha sociedade.
  9. Vía política democrática e pacífica. A acción das asembleas e de todas as persoas que integran a organización exercerase a través da vía política, democrática e pacífica por ser o camiño da razón e do convencemento o único vieiro polo o que a maioría social pode acadar a hexemonía imprescindible para as necesarias transformacións.
  10. Socialización. Non pode haber democracia real e efectiva sen socialización como eixo do avance histórico dos pobos. A socialización é un proceso constante de aprendizaxe da convivencia, en interacción co seu contorno.
  11. Laicidade. As crenzas relixiosas e a súa lexítima práctica deben estar totalmente separadas do aparato do Estado a todos os niveis. Só así se garantirá a independencia deste e a igualdade real de crenzas entre os cidadáns e cidadás.
  12. Un novo activismo político, libre de ataduras persoais, democrático e con respecto pola compañeira ou compañeiro que pensa diferente, con dereito a falar, a debater, a expresarse, sen sufrir censura, nin agresión verbal.Un movemento político. Non abonda con formular propostas e respostas alternativas ao sistema político imperante, é preciso xerar redes e relacións sociais coherentes coas respostas que estamos a propor. Un movemento verdadeiramente transformador e emancipador que debe anticiparse ás institucións políticas convencionais, xerando, apoiando e asesorando proxectos emancipadores e alternativos ao sistema actual.
  13. Os pactos pre e post electorais serán tomados e ratificados polo conxunto da militancia do ámbito de aplicación do mesmo e estarán en consonancia coa liña política que teña definido a organización.

Galiza, 14 de xullo de 2012.