Propostas de ensino público ante a crise do Covid 19 da coalición Galicia en Común – Anova Mareas

O Ensino Público, piar de calquera sociedade democrática e avanzada, viuse especialmente afectado pola crise do COVID-19 posto que ademáis de afectar aos menores e aos universitarios, o sistema estaba debilitado tras once anos sucesivos de recortes da Xunta de Feijóo. O persoal docente está a comprobar o seguimento desigual das clases polos rapaces e rapazas dependendo das súas circunstancias persoais, socioeconómicas e culturais. Se a isto lle sumamos que segundo os últimos datos coñecidos máis do 30% do alumnado non ten un axeitado acceso a internet faise patente que a pretendida normalidade do curso en liña non é a vía axeitada para a igualdade de oportunidades. Garantir a igualdade de oportunidades é a premisa dun futuro máis xusto.

Para enfrontar esta situación, coa vontade de ser propositivos e ofrecer solucións que minoren as problemáticas no ensino que derivan do Covid-19 facemos as seguintes demandas:

1 | Pronunciamento explícito e claro, pola Xunta de Galicia, sobre a inminente data de celebración das oposicións de mestres e profesorado, prevista para o próximo xuño, e o compromiso de que se van a manter todas as prazas que estaban convocadas. 

2 | Tendo en conta a imposibilidade de continuar o curso cunhas garantías axeitadas para o alumnado, propoñemos establecer unha mesa de diálogo cos representantes sindicais do profesorado e ANPAS para acordar un mecanismo de finalización e avaliación axeitado para este curso académico que impida a continuidade da docencia e realización de exames e probas en liña sen estar garantida a cobertura total do alumnado.

3 | Tralo anuncio da suspensión das aulas presenciais nas universidades galegas, propoñemos establecer unha mesa de diálogo entre a Consellería, Universidades, sindicatos de estudantes e profesorado para  buscar unha fórmula de consenso coa que poder dar por finalizado o curso universitario actual de forma que as notas do segundo cuatrimestre non sexan computadas a efecto da media académica.

Esta mesa encargarse tamén de adaptar as materias do vindeiro ano para recoller os contidos fundamentais da parte do presente curso afectado pola crise sanitaria co fin de non deixar ningún estudante atrás na súa formación. 

4 | Garantir que as nenas e nenos beneficiarios de bolsas comedor continúen a recibir unha alimentación axeitada mentres dure o confinamento. Esta actuación debe abranguer tamén ás escolas infantís de xestión autonómica e abrir a posibilidade de acceso ás bolsas ás familias que vexan afectados os seus ingresos por mor desta crise.

A este respecto consideramos que as axudas publicadas no DOG do 30 de marzo son manifestamente insuficientes, e esiximos á Xunta de Galicia unha maior cobertura, establecendo unha ampliación baseada en criterios de renda para aquelas familias que perderon parcial ou totalmente os seus ingresos debido á crise do Covid19, de xeito que as axudas se estendan máis alá do confinamento e o final do Estado de Alarma. 

5 | Atallar a fenda dixital no noso país, con medidas específicas como as que se enumeran a continuación:

  • Dotación urxente de recursos materiais e pedagóxicos para o adecuado desenvolvemento das actividades docentes na modalidade en liña en todos os ciclos educativos; aumento dos contidos formativos en lingua galega; e formación do profesorado para o uso destas ferramentas.
  • Asegurar que todo o alumnado posúe a tecnoloxía (ordenadores e/ou tabletas) para seguir contidos dixitais, que dispoñen dos datos e a conectividade necesaria en todo o territorio galego ou, cando menos, ofrecer solucións alternativas para aquelas familias sen recursos ou as residentes en zonas onde a accesibilidade sexa limitada, administrando bonos de internet e equipos para suplir a fenda dixital e avanzar na igualdade de oportunidades.
  • Mellora dos servizos TIC que ofrecen dende a Consellería de Educación instalando un servidor de chat en directo e un servidor de videoconferencia.
  • Adaptar e crear contidos en lingua galega para nenas e nenos con necesidades específicas de apoio educativo. Garantir a conexión con docentes formados para tratar estas diversidades. 

6| Posta en marcha dun plan educativo do alumnado de primaria e secundaria a través dunha programación específica nos medios públicos da Corporación de Radio e Televisión de Galicia, en lingua galega, consensuado e con participación directa do profesorado que permita reforzar os contidos impartidos no tempo que durou a docencia presencial. Debería incluír ademais intérprete de signos, pictogramas, etc… para a atención as necesidades específicas e individualizadas ná diversidade do alumnado.

7 | Garantir a cobertura de prazas docentes, de apoio especial e de orientación durante este período lectivo para cubrir as vacantes e necesidades específicas de reforzo.

8 | Eliminar a obriga de permanencia nos centros por parte de ningún membro da dirección mentres dure a crise sanitaria, mantendo a atención telefónica aos pais e nais, e incluso ao propio alumnado, xa que pode realizarse dende os fogares.

9 | Adaptación da proba da ABAU aos contidos impartidos no tempo da docencia presencial. Ao tempo, habilitaranse mecanismos que permitan ao profesorado resolver as dúbidas que o alumnado poida ter ao respecto dos contidos impartidos.

10 | Convocatoria dunhas bolsas de estudo para o vindeiro curso adecuadas ás necesidades de aloxamento, manutención e transporte do alumnado.

11 | Devolución das matriculas do segundo cuatrimestre e eliminación progresiva das mesmas para os vindeiros cursos.

12 | Planificación e posta en marcha dun plan de adaptación da actividade docente presencial, para o curso próximo, con criterios de seguridade sanitaria e garantía de igualdade de oportunidades, para o profesorado, alumnado e persoal auxiliar, en todos os ciclos educativos (garderías, escolas, institutos, facultades, etc.). Entre outras medidas, tomaranse as seguintes:

    • Elaboración dun protocolo de volta á nomalidade que non só teña en conta as cuestión curriculares senón socioafectivas das rapazas e rapaces.
    • Garantir as condicións óptimas de seguridade sanitaria nos centros e rebaixar a ratio de alumnado por aula, facilitando o desdobramento dos grupos.
    • Protexer aos docentes, alumnado e persoal auxiliar, especialmente a aqueles que, pola súa situación persoal (enfermidades ou avellentamento), estean nun grupo de maior risco de contaxio.
    • Incorporación axeitada dos contidos que non puideron ser vistos no curso 2019/2020.
    • Aumentar a contratación de mestres e profesorado co fin de poder afrontar esta crise e as situacións derivadas dela.
    • Facer unha análise, coordinado pola Inspección educativa a través dos equipos directivos dos centros, da situación de atención a alumnado con necesidades de apoio educativo específico (NEAE) para poder tomar medidas concretas e individualizadas con este alumnado, apoiado nos servizos de orientación e nos equipos de orientación específica.    Reforzar a atención á diversidade e necesidades educativas especiais coa adaptación de probas e contidos (contidos auditivos, pictogramas, apoio específico individualizado, etc.) dependendo das necesidades concretas de cada alumno/a.

Resolución da nosa Conferencia Política | A Unidade Popular nos Concellos

RESOLUCIÓN. A UNIDADE POPULAR NOS CONCELLOS

As mareas municipais son a mellor expresión do proxecto estratéxico que vimos impulsando desde 2012: a consolidación da Unidade Popular como ferramenta para a transformación social e política da nosa nación. Cómpre profundar no fortalecemento desta liña de traballo nos próximos tempos: empoderamento cidadán, radicalización da democracia, transparencia, horizontalidade, proximidade, participación de abaixo arriba, creación de espazos de deliberación e toma de decisión colectivas, etc., principios adoptados polas candidaturas de unidade popular nas municipais de 2015, e recollidos nos principios expresados nos textos da Asemblea de Vigo de constitución de En Marea como espazo de unidade popular que seguimos a reivindicar.

Nestes momentos é preciso multiplicarmos esforzos na defensa dos nosos gobernos municipais, asediados pola coalición do Partido Popular e grandes grupos de intereses económicos e mediáticos. Cómpre asemade reforzar aquelas mareas que se constrúen como alternativa na oposición e apoiar e favorecer a creación de novas candidaturas cidadás nos concellos onde aínda non existen.

Os partidos suman e a participación de persoas sen adscrición partidaria dos movementos cidadáns multiplican. As dinámicas de parte dentro do espazo de En Marea debilitan a construción dunha alternativa liderada pola maioría social. Non se trata de representar unha maioría social silenciosa e silenciada senón de construír no seu seo unha ferramenta popular de emancipación. Debemos ter todo isto presente nos seguintes chanzos que deamos. Non podemos esquecer que sen cooperación e xenerosidade recíprocas non haberá nin Unidade Popular nin ruptura democrática.

Estratexicamente é necesario intensificar a metodoloxía de cooperación horizontal a nivel municipal e por iso sería positivo dar continuidade aos Encontros Municipalistas celebrados en Ourense o 18 de novembro de 2017 e Santiago o pasado 20 de xaneiro, e outros desta natureza promovidos por mareas municipais ao longo do país. Estes encontros e os que lles dean continuidade serán un espazo de coordinación e toma de decisións en común que avance liñas de traballo, sen máis límites que aqueles que se decidan establecer entre todas e todos.

As Deputacións son institucións arcaicas alleas a un modelo propio de país que queremos suprimir, pero transitoriamente deben servirnos para impulsar políticas de cooperación que contribúan a reforzar a autonomía e capacidade de xestión dos pequenos e medianos concellos rurais e polo tanto, compre pelexar polos seus
gobernos nas eleccións de 2019.

Anova debe mobilizar a súa rede de militantes e simpatizantes para activar as diferentes iniciativas municipais, coas que seguir construíndo unha ferramenta de transformación social e nacional para o noso país. Como organización política, asumimos desde sempre a nosa función de simples motores auxiliares no proceso municipalista e na consolidación da unidade popular.

Mantémonos na convicción de que o protagonismo do proceso de unidade e ruptura é da cidadanía rebelde que se autoorganiza nas mareas e nos diferentes espazos da sociedade civil. Como temos reiterado durante estes meses, e así o debatemos nas Xeiras que tiveron lugar por todo o país, o Estado español intenta pechar a crise do réxime do 78 mediante unha resposta totalitaria, unha deriva autoritaria e represiva que pon en perigo dereitos sociais e políticos e liberdades civís conquistadas con moito esforzo e sacrificio común. Esta situación, que pon fóra da lei a mesma idea de democracia e cambio social, confírmanos na vixencia e na necesidade da nosa posición estratéxica, que pasa pola ruptura democrática e pola defensa dun proceso de procesos constituíntes. Cómpre sabermos trasladar a gravidade desta situación ao seo da sociedade galega. Nese sentido, é imprescindible continuar a acumular forzas para frear este proceso regresivo e gañar un escenario de liberdade para Galicia.

Desde esta aposta estratéxica, o papel de Anova e do espazo de ruptura debe mirar máis alá de manter os ámbitos institucionais conquistados ou de desaloxar a dereita da maioría dos concellos do noso país. Nun momento en que o Estado español manifesta todo o seu autoritarismo en contra das nosas liberdades e do dereito a decidir da cidadanía e dos pobos, cómpre lembrar que para as mulleres e homes de Anova, o proxecto de emancipación pasa pola República Galega.

Teo, 17 de febreiro de 2018

O manifesto 1-O

 

Manifesto do 1 de outubro, impulsado por Xosé Manuel Beiras e outras persoas do conxunto do estado español, en favor do dereito democrático dos pobos a decidir sobre o seu futuro #Manifesto1O

A situación en Catalunya interésanos e aféctanos a todas e a todos. Para o próximo 1 de outubro está anunciado un referendo en Catalunya para exercer un dereito lexítimo, un dereito recoñecido polas Nacións Unidas, que se acepta para moitos pobos do mundo e que, no entanto, se lle nega ao pobo catalán e aos pobos sometidos ao Estado español.
Pola súa tradición histórica, a súa mobilización e as súas reivindicacións o pobo catalán ten demostrado que é unha nación e que, por tanto, ten o dereito a decidir libre e democraticamente o seu futuro e a súa relación cos pobos que hoxe conforman o Estado español.

A esixencia do dereito a decidir non vai contra ninguén. Non é contra as clases traballadoras ou territorios que forman parte do Reino de España. É un sinal democrático o respecto e a solidariedade entre os pobos. Enfrontar uns pobos contra outros é a máis insolidaria das políticas.

As liberdades conquístanse e mantéñense exercéndoas. O dereito á folga conquistouse facendo folga. O sufraxio universal foi unha conquista democrática que supuxo moitas loitas e enfrontamentos coa legalidade de entón. Os actuais poderes cambian a legalidade e a Constitución cando lles interesa. Defendemos que o pobo catalán poida facer efectivo o seu dereito de autodeterminación.

Non temos ningunha dúbida de que esa maioría que quere decidir preferiría facelo dunha maneira acordada co goberno español, mais este negouse en redondo. Dialogar e dar a voz á cidadanía é a mellor maneira de resolver un problema político.

Existen no noso país síntomas alarmantes de degradación democrática, cada vez hai menos mecanismos de control democrático do poder; as elites enriquécense a costa do empobrecemento da maioría da poboación; a corrupción chegou a niveis insoportábeis; lexíslase recortando dereitos e agora quérese impedir o dereito dun pobo a decidir sobre a súa soberanía.

Desexamos a igualdade de todas as nacións e pobos e que ninguén poida ter privilexios por riba de outros; por iso mesmo defendemos o dereito do pobo catalán a votar en referendo. A solidariedade e a fraternidade conséguense como iguais, axudándose reciprocamente cando é necesario.

O movemento soberanista e independentista catalán é un movemento pacífico, democrático e republicano con amplo apoio popular. Boa parte deste movemento social demanda cambios que favorezan a poboación máis afectada pola crise. Por iso é un aliado de todos os pobos de España e de quen loitan para cambiar as políticas do PP e o goberno de Rajoy.

Opómonos e oporémonos a calquera tipo de represión xudicial ou policial que poida exercer o goberno español contra quen exerzan os seus dereitos democráticos e contra as/os representantes e institucións lexitimamente elixidas polo pobo catalán.

Quen asinamos este manifesto, alén da opción política de cadaquén, sentímonos comprometidos co dereito a decidir do pobo catalán, defendemos a convocatoria do 1 de outubro e apoiamos que exista o máximo de mobilización e participación no referendo para que sexa coñecida e respectada a vontade maioritaria.